۳۲۱ خیال خوبی ها

کیست که بتواند آتش بر کف دست نهد و با یاد کوه های ÷ر برف قفقاز خود را سرگرم کند.
یا تیغ تیز گرسنگی را با یاد سفره های رنگارنگ کند/کند.
یا برهنه در برف دی ماه فرو غلتد و به آفتاب تموز بیاندیشد.
نه!
هیچ کس!
هیچ کس چنین خطری را به چونان خاطره ای تاب نیاورد.
از انکه خیال خوبی ها درمان بدی ها نیست.
بلکه صد چندان بر زشتی آنها می افزاید.

شکسپیر