علم ابزار می سازد و ایمان مقصد .
علم توانستن است و ایمان خوب خواستن .
علم زیبایی اندیشه است و ایمان زیبایی احساس .
علم طبیعت ساز است و ایمان انسان ساز .
علم می نمایاند که چه هست و ایمان الهام می بخشد که چه باید کرد .
علم انقلاب برون است و ایمان انقلاب درون .
علم روشنایی و توانایی می بخشد و ایمان عشق و امید و گرمی .
علم جهان را سازگار می کند و ایمان انسان را با خودش .
علم نیروی منفصل می دهد و ایمان نیروی متصل .
علم امنیت برونی می دهد و ایمان امنیت درونی .
علم زیبایی عقل است و ایمان زیبایی روح .
علم در مقابل هجوم بیماری ها ، سیل ها ، زمزمه ها و طوفان ها ایمنی می دهد و ایمان در مقابل اضطراب ها ، تنهایی ها ، احساس بی پناهی ها ، پوچ انگاری ها .
علم وجود انسان را به صورت افقی گسترش می دهد و ایمان به شکل عمودی بالا می برد .
علم جهان را جهان آدمی می کند و ایمان روان را روان آدمیت می سازد .