۶۶۲ کافئین و یک چُرت 15 دقیقه ای

با کافئین و یک چُرت 15 دقیقه ای مغزتان را ریبوت کنید (مطلب علمی)

اساسا داشتن چرت میان روز زمانی که دو اصل خاص رعایت شوند موثر و مفید خواهد بود: زمان مناسب برای آن و مصرف مناسب کافئین در کنارش (به جان خودم!). بر اساس تحقیقاتی که در دانشگاه Loughborough (به فارسی چی تلفظ می شود!؟) در انگلستان صورت پذیرفته است کسانی که به هر دلیلی نیاز دارند تا الگوریتم خوابیدنشان را دور بزنند و یا در اصل مغزشان که محتاج خواب است را گول بزنند(!) کافی است یک فنجان قهوه نوش جان کنند و بعد بدنشان را برای 15 دقیقه ریلکس کنند یا یک چرت 15 دقیقه ای بزنند، بعد از 15 دقیقه احساس خواهند کرد انرژی زیادی کسب کرده اند و دیگر خواب آلود نخواهند بود."

در ادامه  آمده:

         1. درست قبل از اینکه مغزتان در اثر نیاز به خواب فعالیتش دچار اختلال شود یا زمانی که اختلال را احساس کردید یک فتجان قهوه نوش جان کنید. کافئین مستقیم وارد معده شما می شود و قبل از اینکه جذب شود شما فرصتی کوتاه برای چرت زدن دارید.

         2. چشم هایتان را ببندید و خودتان را ریلکس کنید در این مواقع اگر می توانید به خواب بروید از اینکار ترسی نداشته باشید، چون یک چرت کوتاه کمک بزرگی خواهد بود برای شب زنده داری که پیش رو است.

         3. ولی به یاد داشته باشید چرت خودتان را به تنها 15 دقیقه محدود کنید. اگر این زمان به نیم ساعت برسد فعالیت مغزی شدیدا کاهش پیدا می کند و به احتمال زیاد به خواب عمیق خواهید رفت. بعد از آن 15 دقیقه اثرات خواب آلودگی و یا نیاز به خواب به شکل عجیبی ناپدید می شوند و احساس می کنید بدنتان و همینطور مغزتان در اوج فعالیتش است :-).

یک بخش دیگر مقاله هم که خیلی جالب است، توضیحی است در ابتدای مقاله در مورد اینکه انسان در طول خواب تا زمانی که بیدار شود چه مراحلی را طی می کند:

    "بر اساس تحقیقاتی که انجام شده است مقدار زمانی که یک فرد در خواب به سر می برد دقیقا عامل سر حالی و نشاط او در زمان بیدار شدن از خواب نیست، عامل موثر اصلی تعداد دوره ها یا سیکل های خوابی است که ما به صورت کامل می گذرانیم و از آنها لذت می بریم. هر دوره ی خواب دارای چند مرحله است که در هر مرحله مغز الگو های خاص خودش را طی می کند. برای درک ساده تر آنچه در بالا گفته شد می توان گفت هر دوره یا سیکل خواب به طور متوسط 90 دقیقه است که شامل:

        * 65 دقیقه وضعیت عادی یا خواب بدون REM، (منظور Rapid Eye Movement یا حرکت سریع چشم هاست)

        * 20 دقیقه ای که ما در حالت خواب REM به سر میبریم (همان مرحله ای که منجر به خواب دیدن می شود)

        * و مجددا 5 دقیقه خواب بدون REM

    مرحله ی مرتبط به خواب با وضعیت REM از مرحله ی اول کوتاه تر و از مرحله ی آخر طولانی تر است. در صورتی که ما به صورت طبیعی قرار باشد از خواب بیدار شویم یعنی از ساعت های زنگ دار یا وسیله ی مشابهی استفاده نکنیم و عامل بیرونی خاصی در اواسط یک سیکل باعث بیدار شدنمان نشود، به احتمال قوی در یکی از مضارب 90 دقیقه بیدار خواهیم شد برای مثال احتمالا از زمانی که به خواب فرو برویم 4 ساعت و نیم، 6 ساعت، 7 ساعت و نیم و یا 9 ساعت بعد بیدار می شویم، ولی آنچه مسلم است به احتمال قوی هرگز بعد از 8 ساعت به خواب رفتن بیدار نخواهیم شد. (پس آن جمله ی معروف مادر و پدر ها می گفت برای اینکه سر حال باشی باید 8 ساعت بخوابید تا سرحال باشید همین جا رفت زیر سئوال :-)

    نکته ی جالبش اینجاست زمانی که هر دوره ی 90 دقیقه ای به پایان میرسد مغز وارد یک حالت خواب و بیداری می شود در این زمان دو حالت وجود دارد اگر ذهن شما درگیر مورد خاصی نباشد یا عامل بیرونی مثل سر و صدا یا نور و غیره مزاحمتان نباشد شما وارد دوره ی 90 دقیقه ای بعدی می شوید و اگر هر یک از عوامل بالا وجود داشته باشند حتما بیدار خواهید شد. حالا اگر کسی بتواند تنها 4 دوره ی خواب را کامل بگذراند یعنی 6 ساعت خوابیده باشد احتمالا احساس شادابی و نشاط زیادی خواهد کرد در قیاس با کسی که 8 یا 10 ساعت خوابیده ولی دوره های خوابش کامل نبوده اند."